یک معــــذرت خواهی به خـــــودم بدهـــــکارم، به "" منـــــــی ""
که به وقتش حفظش نکردم آنجـــا که باید فریــــاد میزد صدایش را شکستم ،
عـــــادتش دادم که در مقابل هر صـــــدای بلنــــدی سکـــــــوت کند ،
یادش دادم که خــــود را نبینـــــد ، یادش دادم حقـــــش را که گرفتنــــد
به خـــــدا واگــــذار کند که گویا چــــوب او بی صداســـت اما درد
کشیـــدنشان را به وقتــــش می بینم که ندیــــدم و باز بر این بـــــاور
پا فشـــــردم ، باوری که شایــــد دیکتـــــه شده بود به مــــن ،...
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و هشتم بهمن ۱۳۹۲ ساعت 11:34 توسط شکوفه
|
